تأثیر مکمل دهی کوتاه مدت ال-کارنیتین و کوآنزیم q۱۰بر عملکرد هوازی و بی هوازی مردان غیرفعال

سابقه و هدف:در عضلات بدن، کارنیتین در انتقال اسیدهای چرب و تسهیل بتا-اکسیداسیون نقش اساسی دارد. کوآنزیم q10(یوبی کوئینون،coq10 ) نیز یکی از اجزای تشکیل دهنده زنجیره انتقال الکترون در میتوکندری و همچنین یک آنتی اکسیدان ضروری است. علیرغم وجود اطلاعات فراوان در زمینه متابولیسم پایه این دو ماده، هنوز ابهاماتی در قبال تأثیر مکمل دهی آنها وجود دارد. هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر مصرف کوتاه مدت مکملهای ال-کارنیتین و کوآنزیم q10، بر عملکرد هوازی و بی هوازی دانشجویان مرد غیرفعال بود. مواد و روشها:در این مطالعه دوسوکور، 40 مرد سالم و غیرفعال داوطلب با میانگین سنی 97/2±01/23 سال،شاخص توده بدنی k‏g/m274/3±32/23و میانگین vo2max13/5±47/39 میلی لیتر بر کیلوگرم در دقیقه، شرکت کردند.آزمودنیها به صورت تصادفی به 4 گروه 10 نفره (ال-کارنیتین، کوآنزیم q10، ال-کارنیتین+کوآنزیم q10و دارونما) تقسیم شدند. مکمل ال-کارنیتین به میزانmg/kg/d 30 و مکمل کوآنزیم q10 به میزان mg/kg/d 3، به شکل کپسول های هم شکل برای هر آزمودنی تهیه شد که هر فرددو بار در روز و به مدت 10 روز آنها را مصرف نمود. در جلسات پیش آزمون و پس آزمون، برای اندازه گیری مستقیم توان هوازی از آزمون بروس تعدیل شده بر روی نوارگردان دستگاه تجزیه گازهای تنفسی و برای اندازه گیری توان بی هوازی از آزمون وینگیت بر روی دوچرخه کارسنج استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه های تکراری و تی وابسته تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها:مصرف کوتاه مدتو همزمان ال-کارنیتین و coq10 باعث افزایش معنی دارvo2max و مصرف کوتاه مدت ال-کارنیتین به تنهایی، باعث بهبود معنی دار شاخص خستگی شد (05/0p<). در گروه ال-کارنیتین تمایل به افزایش vo2max(7/3%) و در گروه ال-کارنیتین+ coq10 تمایل به کاهششاخص خستگی (7/7%) مشاهده شد که از لحاظ آماری معنی دار نبود. نتیجه گیری:مصرفکوتاه مدت و همزمان ال-کارنیتین و کوآنزیم q10ممکن است عملکرد ورزشی در فعالیتهای هوازی و بی هوازی را بهبود دهد.